Column Dick Glastra van Loon - januari 2017
 |
|
Deze column is gebaseerd op mijn nieuwjaarstoespraak van 4 januari in theater de Meervaart. RAAK!
Het bijzondere van geraakt worden is dat er energie vrijkomt. Energie die beweging mogelijk maakt. Zoals biljartballen in beweging komen als ze geraakt worden door de keu en elkaar. Maar het lijkt er wel op dat hoe massaler we geraakt worden, hoe minder we in beweging komen. Het biljart ligt zo vol met ballen dat beweging simpel weg niet mogelijk is. We kunnen geen kant op en raken gefrustreerd. Met massale boosheid tot gevolg. Gelukkig staat daar heel veel anders tegenover. In ons werk bij Eigenwijks is talloze keren sprake van ‘geraakt worden’. Kleinschalig, van mens tot mens, met de mooiste initiatieven tot gevolg. Zoals Fatima, die tijdens haar eigen ziekteproces geraakt wordt door het feit dat rond borstkanker in veel gemeenschappen nog een groot taboe en veel schaamte heerst. Zij organiseert samen met buurt- en lotgenote Joke in haar eigen buurt een bijeenkomst voor vrouwen met borstkanker of die borstkanker hebben gehad. Geraakt door de verhalen van Fatima, Joke en elkaars ervaringen vloeien er tranen. Van verdriet, ontroering en geluk. Geluk omdat zij eindelijk de ruimte ervaren om het leed van borstkanker met elkaar te kunnen delen. Buurtgenoot en collega vrijwilliger in de buurtruimte de Dobbekamer overlijdt vrij plotseling. Tilly wordt geraakt door het feit dat Ton geen familie en vrienden heeft die een waardig afscheid voor hem kunnen verzorgen. Tilly maakt samen met haar vriend en studenten van project Vooruit een prachtig overlijdensbericht en organiseert een bijzondere uitvaart voor Ton. Youssef groeit op in de Staalmanpleinbuurt. Hij wordt op jonge leeftijd geraakt door het gebrek aan perspectief bij de jongeren in de buurt en het onbegrip tussen ouderen en jongeren. Hij besluit samen met zijn vrienden de eigen jongerenvereniging Streetwise op te richten. Nu, 10 jaar later, is Youssef een van de toonaangevende jongerenwerkers in zijn ‘oude’ buurt. Met passie werkt hij aan de toekomst van de nieuwe generatie jongeren. Hij is pas 15 jaar, woont in Osdorp en werd geraakt door de enorme diversiteit van buurtgenoten, maar het gebrek aan ontmoeting. Salim vond dat het tijd werd om de diversiteit te vieren. Hij organiseerde onlangs een multicultureel feest. Buurtgenoten met de meest uiteenlopende achtergronden en leeftijden genoten van alles wat Salim voor hen in petto had. Menig professional zal jaloers zijn op zijn organisatiekracht.
Ik ben er diep van overtuigd dat het versnellen en vermeerderen van dit soort initiatieven het meest duurzame antwoord is op de verharding in de samenleving. Wie denkt dat het wel wat minder kan of ons werk weg zet in de hoek van softe linkse hobby’s, raad ik aan om de twee hiervoor geschetste uitersten van geraaktheid nog eens naast elkaar te leggen. Dick Glastra van Loon email: dick@eigenwijks.nl
|
De moord op Pim Fortuyn, vliegtuigen die zich in de Twin Towers boren, Theo van Gogh bruut om het leven gebracht, een peutervluchteling levenloos aangespoeld op het strand, aanslagen, aanslagen, aanslagen… Beelden van deze wrede gebeurtenissen gaan voortdurend de hele wereld over. Ze laten geen mens onberoerd. We worden telkens weer massaal geraakt.
Het zijn slechts vier voorbeelden van de talloze momenten en gebeurtenissen in ons werk waar geraaktheid wel degelijk leidt tot beweging. Want op het biljart van de buurt is voldoende ruimte, vrijheid en veiligheid om in beweging te komen. Met de meest ontroerende en hoopgevende initiatieven tot gevolg. Er zijn geen camera’s bij, er vliegen geen sensatiebeluste journalisten op af, de krant schrijft er niet over en geenstijl.nl heeft andere belangstellingen. Toch zijn dit de gebeurtenissen die de frustratie en boosheid van de massale geraaktheid doen verbleken.
